Jedno zdjęcie wyjaśnia, co oznaczają trzy główne ustawy dotyczące kryptowalut, które zostały przyjęte przez Izbę Reprezentantów USA z przytłaczającą przewagą. W tym kontekście, ustawa "GENIUS" określi zasady wydawania i operacji stablecoinów powiązanych z dolarem na poziomie federalnym, twierdząc, że "wzmocni pozycję dolara w globalnym systemie finansowym". Ustawa "CLEAR" to ustawa reformująca strukturę rynku, dotycząca podziału kompetencji w zakresie regulacji aktywów cyfrowych. Z kolei "Ustawa o zakazie monitorowania CBDC" na stałe zabrania Rezerwie Federalnej wydawania waluty cyfrowej (CBDC). W rzeczywistości, bracia, patrząc na historię innowacji finansowych, można zauważyć, że innowacje finansowe niosą ze sobą zarówno ryzyko, jak i zyski. Czasami przynoszą ogromny wzrost gospodarczy, a czasami prowadzą do ryzyka finansowego. Można zauważyć pewną dynamikę w grze, gdzie innowacje finansowe i regulacje finansowe wzajemnie się uzupełniają, a długoterminowym kryterium oceny jest: sens istnienia finansów polega na służeniu gospodarce realnej, a także na umożliwieniu obywatelom uczestnictwa w inwestycjach gospodarczych i czerpania zysków z wzrostu. Jeśli uda się osiągnąć te dwa cele i przetrwać próbę czasu, to jest to dobra innowacja finansowa. Niektóre innowacje finansowe na początku wyglądają dobrze, ale w miarę upływu czasu mogą pojawić się problemy. Na przykład, finansowe instrumenty pochodne związane z nieruchomościami, które przyczyniły się do globalnego kryzysu finansowego w 2008 roku, a potem zaczęto je analizować i poprawiać, oczywiście ponosząc ogromne koszty zadłużenia rządowego, aby z tego wyjść. Te trzy główne ustawy dotyczące kryptowalut są w istocie ustawami regulacyjnymi, a raczej regulacjami finansowymi, które są spóźnione w stosunku do innowacji finansowych, takimi jak regulacje dotyczące stablecoinów, podział kompetencji w zakresie regulacji aktywów cyfrowych, ograniczenia dotyczące emisji cyfrowej waluty przez bank centralny itd. Dla innowacji finansowych najgorsze jest brak regulacji, ale również najważniejsze jest, aby regulacje były, tylko że dotyczą różnych podmiotów. Na przykład brak regulacji może prowadzić do ogromnych pul kapitałowych i przestrzeni do tworzenia schematów Ponziego, które po szaleńczym wzroście zmieniają formę i nadal przyciągają inwestorów spekulacyjnych. To zdarza się zbyt często, aby o tym nie wspominać. Innowacje finansowe również preferują regulacje, ponieważ tylko w ramach regulacji mogą rozwijać się w sposób zdrowy zgodnie z oficjalnymi zasadami. Regulacje same w sobie są formą wsparcia, różnią się od zróżnicowanego rynku, co czyni je bardziej normatywnymi. Ustawa o stablecoinach i ustawa o rynku aktywów cyfrowych są dość zrozumiałe, ponieważ mają na celu regulację innowacji finansowych. Najbardziej interesująca jest jednak trzecia ustawa, czyli ograniczenie monitorowania CBDC przez państwo, której celem jest ograniczenie możliwości banku centralnego (Rezerwy Federalnej) do wydawania cyfrowej waluty dla publiczności, co ma na celu stworzenie przestrzeni dla stablecoinów i innych aktywów cyfrowych. Już wiele razy o tym dyskutowano, to są zupełnie różne rzeczy. Cyfrowa waluta banku centralnego jest scentralizowana, pozbawiona fizycznej gotówki, jest wsparciem rządu, zobowiązaniem banku centralnego, podczas gdy stablecoiny i inne waluty wirtualne są zdecentralizowane, a ich struktura wsparcia kredytowego jest bardziej złożona. Ograniczenie praw banku centralnego dla rozwoju tych ostatnich rzeczywiście zasługuje na uwagę. Na marginesie, sposób rozwoju aktywów cyfrowych w naszym kraju jest dokładnie przeciwny. W naszym kraju dominują scentralizowane cyfrowe waluty banku centralnego, a część zgodnych stablecoinów jest uzupełnieniem. Zgodne stablecoiny obecnie wydają się być głównie "zabezpieczonymi w offshore'owym juanie" i "zabezpieczonymi w dolarach hongkońskich", a głównym celem jest promowanie cyfrowego juana przez bank centralny, co jest dokładnie przeciwieństwem modelu rozwoju aktywów cyfrowych w USA. Oba modele rozwoju nie są ani dobre, ani złe, ponieważ są nowymi zjawiskami, które niosą ze sobą zarówno zyski, jak i ryzyko. Pierwszy model koncentruje się na zyskach, podczas gdy nasz kraj koncentruje się na ryzyku, a czas pokaże, który z nich jest lepszy. Na koniec, rząd USA intensywnie rozwija stablecoiny, zwłaszcza te zabezpieczone obligacjami skarbowymi. Jeśli ich udział w globalnym systemie rozliczeniowym wzrośnie, będzie to korzystne dla amerykańskiej dominacji finansowej w nowym systemie rozliczeniowym i globalizacji gospodarczej, a przyszłe emisje obligacji rządowych mogą nawet nie wymagać monetizacji deficytu, co oznacza, że bank centralny nie musi kupować obligacji skarbowych, aby zwiększyć podaż dolarów na rynku. Obecnie stablecoiny mogą również kupować obligacje skarbowe i wchodzić do obiegu rynkowego. Dolar i obligacje skarbowe to kredyt USA, a stablecoiny zabezpieczone obligacjami skarbowymi to szerokie posiadanie dominacji. Ponadto, podzielono również pozycję Rezerwy Federalnej, ściśle ograniczając emisję cyfrowej waluty. Dawna absolutna ważność obligacji skarbowych ustępuje miejsca dolarowi, który będzie nieco tłumiony przez stablecoiny. Ogólnie rzecz biorąc, pozycja Rezerwy Federalnej osłabia się, a proces zwiększania stablecoinów zabezpieczonych obligacjami skarbowymi trwa. Powyżej omówiono tylko podstawowe informacje. Co do tego, czy uda się wzmocnić dominację dolara i przyspieszyć wzrost amerykańskich akcji i kryptowalut, przede wszystkim kredyt USA jest odzwierciedleniem jego kompleksowej siły wpływu. Stablecoiny to tylko narzędzie finansowe, a ostatecznym kryterium oceny jest to, czy lepiej służą amerykańskiemu rynkowi wewnętrznemu i globalnemu handlowi, zwłaszcza postępom w odbudowie amerykańskiego przemysłu. To nadal wymaga obserwacji. Innowacje finansowe, niezależnie od tego, jak pięknie są zaprojektowane, zawsze niosą ze sobą ryzyko, które pojawia się w nieoczekiwanych miejscach. Po wprowadzeniu regulacji, najpierw muszą działać w ramach istniejących regulacji finansowych.